تشخیص و شناسایی چهره

در صنعت ما، اصطلاحات تشخیص چهره و شناسایی چهره گاهی اوقات به جای یکدیگر استفاده می شوند. اما در واقع چند تفاوت اساسی وجود دارد. برای کمک به روشن شدن موارد، اجازه دهید نگاهی به اصطلاح تشخیص چهره و تفاوت آن با اصطلاح شناسایی چهره بیندازیم.

تشخیص چهره چیست؟

تعریف تشخیص چهره به فناوری رایانه ای اطلاق می شود که قادر است حضور چهره افراد را در تصاویر دیجیتالی که دوربین‌ها ضبط می‌کنند شناسایی کند. برای این منظور، نرم افزارهای تشخیص چهره، از یادگیری خودکار و فرمول‌هایی به نام الگوریتم‌ها برای تشخیص چهره انسان در تصاویر بزرگ‌تر استفاده می‌کنند. این تصاویر بزرگتر ممکن است شامل اشیاء متعددی باشد که چهره نیستند، مانند مناظر، ساختمان ها و سایر قسمت های بدن انسان (مانند پاها، شانه ها و بازوها).

شناسایی چهره یک اصطلاح گسترده تر از تشخیص چهره است. تشخیص چهره فقط به این معنی است که یک سیستم می تواند تشخیص دهد که یک چهره انسانی در یک تصویر یا ویدیو وجود دارد. تشخیص چهره چندین کاربرد دارد که تنها یکی از آنها شناسایی چهره است. تشخیص چهره همچنین می تواند برای فوکوس خودکار دوربین ها استفاده شود. و می توان از آن برای شمارش تعداد افرادی که وارد یک منطقه خاص شده اند استفاده کرد. حتی می توان از آن برای اهداف بازاریابی استفاده کرد. به عنوان مثال، تبلیغات را می توان در لحظه شناسایی چهره، نمایش داد.

تشخیص چهره چگونه کار می کند

در حالی که این فرآیند تا حدودی پیچیده است، الگوریتم‌های تشخیص چهره اغلب با جستجوی چشم انسان شروع می‌شوند. چشم ها چیزی را تشکیل می دهند که به عنوان منطقه دره شناخته می شود و یکی از ساده ترین ویژگی ها برای تشخیص است. هنگامی که چشم ها شناسایی می شوند، الگوریتم ممکن است سعی کند مناطق صورت از جمله ابروها، دهان، بینی، سوراخ های بینی و عنبیه را تشخیص دهد. زمانی که الگوریتم حدس زد که یک ناحیه صورت را شناسایی کرده است، سپس می‌تواند آزمایش‌های اضافی را برای تأیید اینکه آیا در واقع چهره را شناسایی کرده است یا خیر، اعمال کند.

تشخیص چهره در مقابل شناسایی چهره

یکی از مهمترین کاربردهای تشخیص چهره، شناسایی چهره است. شناسایی چهره یک فناوری بیومتریک را توصیف می کند که بسیار فراتر از تشخیص حضور چهره انسان است. در واقع تلاش می کند تا مشخص کند که چهره تشخیص داده شده متعلق به چه کسی است. این فرآیند با استفاده از یک برنامه رایانه ای کار می کند که یک تصویر دیجیتالی از چهره یک فرد (گاهی اوقات از یک فریم ویدیو گرفته می شود) را گرفته و آن را با تصاویر موجود در پایگاه داده سوابق ذخیره شده مقایسه می کند. در حالی که شناسایی چهره 100٪ دقیق نیست، می تواند به دقت تعیین کند که چه زمانی احتمال قوی وجود دارد که چهره یک فرد با تصویر چهره آن فرد در پایگاه داده مطابقت داشته باشد. کاربردهای زیادی برای شناسایی چهره وجود دارد. در حال حاضر از تشخیص چهره برای باز کردن قفل تلفن ها و برنامه های خاص استفاده می شود. شناسایی چهره همچنین، برای نظارت بیومتریک استفاده می شود. بانک ها، فروشگاه های خرده فروشی، استادیوم ها، فرودگاه ها و سایر امکانات از تشخیص چهره برای کاهش جرم و جلوگیری از خشونت استفاده می کنند. بنابراین به طور خلاصه، در حالی که همه سیستم‌های شناسایی چهره از تشخیص چهره استفاده می‌کنند، همه سیستم‌های تشخیص چهره دارای جزء شناسایی چهره نیستند.